Elk jaar krijgt de commissaris echter “verschillende meldingen over meisjes die dreigen uitgehuwelijkt te worden aan een jongen of een man in hun land van herkomst.” Hij maakt zich daar terecht ernstige zorgen over. In het rapport staan diverse voorbeelden van dergelijke kindbruiden.

Zo is er een leerlinge uit het vijfde jaar. Het meisje is afkomstig uit Servië. Ze wordt al een tijdje ondersteund door het Jongeren Advies Centrum (JAC) voor problemen thuis. Op een dag weende ze bij de leerlingbegeleider. Ze vertelde al snikkend dat ze de week erop teruggestuurd en uitgehuwelijkt zou worden. Het meisje is naar huis vertrokken, zonder enige vorm van ondersteuning, zonder enige mogelijkheid om met iemand contact op te nemen als het thuis fout loopt. Ze was bovendien bang dat haar ouders iets zouden merken als ze te lang wegbleef.

Signalen blijven zonder gevolg

Een CLB-medewerker (Centrum voor Leerlingenbegeleiding) had een gesprek met een twaalfjarig meisje uit het zesde leerjaar. Ze is hier geboren, maar haar gezin komt uit Afghanistan. Ze is bang dat ze net als haar oudere zussen uitgehuwelijkt zal worden. Die kans is reëel. De medewerker verklaarde : “Ik ken haar zussen en kon toen niets doen voor hen. Ze zijn ondertussen uitgehuwelijkt. Haar vader heeft nu elke week contacten met een Afghaans gezin met een meerderjarige zoon. Een man die ze nog nooit ontmoette. Ze deed haar verhaal op school. Ook de huisarts nam al contact met ons op. Kan ik echt niets doen ?”

Volgens de kinderrechtencommissaris is dringend meer onderzoek en cijfermateriaal nodig om het probleem van de gedwongen kindhuwelijken beter in kaart te brengen. Vlaams Parlementslid Lorin Parys (N-VA) heeft het verslag gelezen en stelde onlangs een schriftelijke vraag aan bevoegd minister Vandeurzen. Parys vroeg of de minister een onderzoek zou gelasten om de problematiek beter in kaart te brengen. Het antwoord van de minister was kort en bondig: “Op dit moment is er geen intentie om een dergelijk onderzoek te bestellen.” Anders gesteld : kindhuwelijken zijn geen prioriteit voor de Vlaamse regering.