Door Karl Van Camp – ’t Pallieterke .
Over naar de vereniging die ons allemaal nauw aan het hart ligt : het Davidsfonds. Deze week lekte uit dat het er bovenarms opzit. Het nationale bestuur van het Davidsfonds heeft in november al beslist om meer in te zetten op ‘diversiteit’. 
Dit moet o.a. resulteren in het aantrekken van bijkomende, externe bestuurders in de raad van bestuur. De eerste drie nieuwe externe bestuursleden werden in het DF-tijdschrift van februari voorgesteld, waaronder Naïma Lafrarchi, een vrouw met een migratie-achtergrond. Nationaal voorzitter Peter De Wilde heeft er volgende uitleg voor: “Elk van deze externe bestuurders brengt zo vanuit haar of zijn eigen maatschappelijke, culturele, sociale of professionele achtergrond een grotere diversiteit aan bijkomende kennis en expertise mee.”
Naïma Lafrarchi is juriste en onderwijsdeskundige. Zij is bovendien bijzonder leermeester islam. Zo was ze verbonden als praktijklector aan de masteropleiding Islamitische Theologie en Godsdienstwetenschappen (KUL). In het ledenblad poseert zij trots met hoofddoek.
Geen probleem, aldus nationaal voorzitter Peter De Wilde, want mevrouw Lafrarchi onderschrijft de christelijke en Vlaamse waarden van het Davidsfonds. Tja, het zou er nog aan mankeren. Hoe dan ook, niet iedereen binnen het Davidsfonds kan de demarche van het nationaal bestuur smaken. De afdeling Mazenzele protesteerde tegen de aanstelling van een moslima in de raad van bestuur. Er werd nog wel geprobeerd om de afdeling tot nieuwe inzichten te brengen, maar dat mocht niet baten. Waarop de afdeling deze week door de nationale voorzitter werd buitengekegeld.
Weet u wat opvalt: deze discussie is al maanden bezig en de foto met hoofddoek van mevrouw Lafrarchi stond al in februari in het ledenblad. Blijkbaar is niemand dat opgevallen. Ook ondergetekende is geen lid (meer) van Davidsfonds. Het DF is misschien nog wel de grootste cultuurvereniging in Vlaanderen, feit is dat de jongste jaren het ledenaantal spectaculair is afgekalfd. Op twee jaar verloor het Davidsfonds zo’n 7.000 leden. Vandaag telt de vereniging nog zo’n 38.000 leden.
De basis, bestaande uit afdelingen die dikwijls nog heel Vlaamsgezind en christelijk geïnspireerd zijn, botst regelmatig met het nationaal bestuur. Uiteindelijk is het de afdeling Mazenzele die, ik citeer uit het schrijven van de nationale voorzitter, “de basiswaarden en -normen van onze gedeelde Davidsfonds-missie blijft miskennen”.
Elke Vlaamse vereniging heeft het moeilijk om geïnteresseerden te lokken naar activiteiten en voordrachten. Het is eigen aan de tijd en vooral jongeren bereiken is een hele klus. Bij het Davidsfonds hebben ze de oplossing gevonden : meer moslima’s en moslims op de activiteiten van het Davidsfonds.
Ik ben benieuwd hoe dat gaat aflopen …
Foto’s (c) Gazet van Hove.