Bart De Wever schreef een interessant boek over woke. Maar hoe woke is zijn eigen partij ?
foto : © Gazet van Hove.
Politieke partijen op de schaal van woke
COMMENTAAR – door Paul Boonefaes – www.doorbraak.be .
De manier waarop de Vlaamse commentatoren over elkaar heen struikelen om het boek van Bart De Wever neer te sabelen en de auteur te beledigen zal niemand verwonderen. Al is het ook een beetje komisch omdat Over Woke van Bart De Wever in belangrijke mate is opgebouwd aan de hand van directe citaten uit diezelfde Vlaamse mainstream kranten en weekbladen.
Wokeness is geen bottom-up sociale beweging. Het is een top-down ideologie die door een hautaine politiek-culturele elite gehanteerd wordt om onze samenleving te versplinteren en neer te kijken op het leven en de ideeën van de gewone mens. Dus is het niet zonder belang dat de partijvoorzitter van de grootste politieke formatie van het land een helder standpunt inneemt tegen deze regressieve en racistische lens om naar de wereld en geschiedenis van de mensheid te kijken.
Kruispuntdenken en slachtofferschap
Wokers houden vol dat het hen te doen is om ‘een beetje meer empathie’. Ondertussen kunnen flinke bibliotheken gevuld worden met commentaarstukken en papers die van die stelling geen spaander heel laten. Bart De Wever heeft gelijk als hij schrijft dat woke gebaseerd is op kruispuntdenken dat minderheden nog dieper in het slachtofferschap duwt. De ideologie is niet emanciperend, integendeel. Het belangrijkste kenmerk van woke is niet empathie maar woede en wraak. Woede tegen echt of verbeeld onrecht en wraak tegen telkens dezelfde dadergroep : de westerse blanke heteroseksuele man, die heeft het altijd gedaan.
Vroeger streed progressief links voor vrije meningsuiting en tegen discriminatie op basis van afkomst of huidskleur. Vandaag is het centrum rechts dat deze doelen nastreeft terwijl de linkerzijde als bezeten een quasi fascistische ideologie achterna loopt
Vroeger streed progressief links voor vrije meningsuiting en tegen discriminatie op basis van afkomst of huidskleur. Vandaag is het centrum rechts dat deze doelen nastreeft terwijl de linkerzijde als bezeten een quasi fascistische ideologie achterna loopt. In dat binaire dehumaniserende wereldbeeld ben je ofwel een medestander of een tegenstander. In het laatste geval zijn alle middelen goed om u uit te schakelen.
Intolerantie en intimidatie
Woke kenmerkt zicht door intolerantie en intimidatie van andersdenkenden. Cancel culture is geen marginaal randverschijnsel maar een wezenlijk instrument van die onverdraagzame totalitaire denkwijze. Bart De Wever verwijst terecht naar de walgelijke heksenjacht van de progressieve meute die Bart De Pauw naar een zelfmoordpoging dreef. De smerige rol die het ‘Instituut voor Gelijkheid van Mannen en Vrouwen’ in deze trieste saga speelde zou per direct tot opheffing van alle financiering van dat instituut moeten leiden. Maar dat gebeurt helaas niet.
Na een eerste lezing van Over woke blijf ik wel met een dubbel gevoel zitten. Je kan het moeilijk oneens zijn met de inhoud van dit boekje, dat vaak een droge opsomming lijkt van allerhande woke nonsens die de voorbije jaren op ons werd losgelaten. Als je zoals de postmoderne commentatoren ontkent dat de realiteit bestaat, kan natuurlijk alles. Wanneer de populairste politicus van het land de zaken durft benoemen tegen de culturele elite in verdient dat zonder meer hulde . Toch verwacht ik (en met mij wellicht vele anderen) méér van de leider van – voorlopig toch – de grootste partij van ons land.
Hoe woke is N-VA ?
Betekent deze publicatie nu dat N-VA als partij niet woke is ? Zo eenvoudig is het helaas niet. ‘Woke’ is meestal niet binair : het is niet zwart/wit of ja/nee omdat het na ongeveer 5 decennia infiltratie sedert de ‘Combahee River Collective Statement’ in 1977 dominant geworden is in al onze instellingen inclusief de Vlaamse Overheid. Daarom voel je dat Bart De Wever zijn kritiek formuleert met de handrem op.
Op een schaal van woke scoort Groen/Ecolo 11 op 10. Hun politieke lijn valt volledig samen met die onverdraagzame Orwelliaanse ideologie. Zij vuren vanuit hun machtspositie in de federale regering de woke waanzin elke dag verder aan en worden daarin gesteund door de Vivaldi partijen. Wokeness is het enige bindmiddel van deze coalitie die verder uitblinkt door totale onmacht om wat dan ook hervormd te krijgen, behalve ons taalgebruik. Volgens mijn inschatting haalt Open Vld 9/10 op die woke schaal, CD&V 8/10 en Vooruit 7/10. Open Vld kan stilaan gaan fuseren met Groen. Je kan stellen dat de graad van wokeness omgekeerd evenredig is met de steun bij de bevolking. ‘Go woke, go broke’, dat zien we helder aan de meest recente peilingen. Aan de onderkant van de woke schaal vinden we N-VA met 4/10, PvdA met 1/10 en Vlaams Belang met 0/zero op de schaal van woke.
Het probleem van N-VA
N-VA is niet ‘niet-woke’. De partij deelt mee miljarden uit aan allerhande woke vzw’tjes en instellingen, zo leert ons het subsidie register. In de RvB van de VRT wordt niet geprotesteerd tegen de woke lijn van de openbare omroep. N-VA is dominant in de Vlaamse regering die ze leidt in haar ‘droomcoalitie’, maar steekt geen poot uit tegen de indoctrinatie van onze jeugd met de radicale en onwetenschappelijke gender identiteit ideologie. Dat is een totale ramp voor de mentale gezondheid van onze jongeren, want geslacht een belangrijk ankerpunt voor de vorming van hun identiteit. Wie dat ondermijnt speelt met hun mentale welzijn. Toch mag Çavaria – gesteund met Vlaamse subsidies – verder onze schoolgaande jeugd indoctrineren met de ontkenning dat biologische geslachten bestaan. Dat is ontoelaatbaar.
N-VA moet meer zijn dan Open Vld-light
Daar wringt dan ook dit schoentje. Over Woke is een belangrijke bijdrage aan het debat maar de lat ligt veel hoger voor de partijvoorzitter van de grootste politiek formatie van ons land. Als de analyse die hij in dit boekje maakt niet dringend aan politieke actie wordt gekoppeld dan zal het oordeel bij de verkiezingen niet mals zijn. N-VA moet meer zijn dan Open Vld-light. De liberalen hebben de belastingen en het overheidsbeslag na decennia machtsdeelname enkel verhoogd. Vandaag staan ze zelfs op de barricades tégen de vrije meningsuiting en voor de invoering van Orwelliaanse haatspraak wetten. Kiesbeloftes en partijstandpunten werden de voorbije 20 jaar systematisch ingeruild voor machtsdeelname. Als N-VA terecht de analyse maakt dat woke een bedreiging is voor onze welvaart maar daar geen politieke actie aan koppelt : wat is dan het verschil met Open-Vld ?
Het boek Over woke van Bart De Wever is hier te koop. De auteur van dit artikel, Paul Boonefaes, schreef het boek Zwijg. Waarom woke niet deugt, eveneens hier te koop.
PAUL BOONEFAES
Paul Boonefaes (1965) is Master Vertaler (Portugees, Engels, Deens) en behaalde een Executive MBA aan Vlerick Business School. Hij is auteur van “Zwijg! Waarom woke niet deugt”.
Foto’s (c) Gazet van Hove.